Ik schijn mijn eerste vestibulaire episode te hebben gehad in mei 2016. Het was niet langdurig - slechts een dag of twee duizelig voelen bij het uit bed stappen. Maar daarna begon ik mijn zelfvertrouwen en houding te verliezen.
Een paar jaar geleden kwam ik deze foto tegen waarop ik het jaar daarvoor, in 2015, vol vertrouwen een plantenonderzoek deed. Pas toen ik deze foto zag, realiseerde ik me hoeveel capaciteit ik aan het verliezen was. Ik kon er niet eens meer aan denken om op een ruwe ondergrond te staan, laat staan dat ik me kon bukken en verplaatsen om de positie van planten te markeren. Het deed me beseffen hoe slecht mijn evenwicht was geworden.
Ik kreeg Betahistine hydrochloride voorgeschreven, wat nauwelijks effect leek te hebben. Een vriend, die arts is, gaf in oktober van dat jaar commentaar op mijn onvast lopen. Ik herinner me dat ik hem toen vroeg of een wandelstok hetzelfde zou doen als de Betahistine. Ik maakte me dus duidelijk zorgen over de kans op vallen, zelfs zo lang geleden.
In de loop der jaren ben ik doorverwezen naar KNO-klinieken van de NHS. Ik wist altijd dat, tenzij de persoon bij wie ik kwam een specialist in Balans was, ik gewoon weg zou komen nadat ik een gehoortest had gehad en geconstateerd had dat mijn gehoor goed was, en dat bleek ook zo te zijn.
In de tussenliggende jaren werd me verschillende privébeoefenaars aangeraden die me konden 'genezen'. Ze probeerden allemaal de verschillende manipulaties, maar het mocht niet baten, en gaven me de hiel/teen-, hoofdschud- en blikstabilisatieoefeningen mee naar huis om te oefenen.
Mijn huisarts was anderhalf jaar geleden zo enthousiast dat hij me doorverwees naar de 'Frailty Clinic' (in de wetenschap dat ik mezelf niet in de categorie 'Frailty' zou hebben geplaatst!) Ik kreeg uitstekende aandacht van deze instelling, te beginnen met een gezondheidscheck, inclusief een ECG en een MRI. Daarna werd ik grondig onder handen genomen door een ergotherapeut die de veiligheidsaspecten van ons huis controleerde. Daarna had ik verschillende sessies met een fysiotherapeut die echt haar best deed om me te helpen, maar me uiteindelijk naar huis stuurde om door te gaan met de oefeningen (waarvan ik wist dat ik dat niet zou doen)! De enige duidelijke onthulling van de MRI was dat ik, zoals verwacht op mijn leeftijd, 'Small Vessel Disease' had. Het ECG liet gelukkig zien dat ik boezemfibrilleren had.
Ik heb nooit een specifieke diagnose van mijn aandoening gekregen.
Spoel door naar december 2023.
Bij toeval kwam ik in contact met de organisatie VeDA. Vrijwel meteen toen ik contact met ze opnam, bleken ze wanhopig op zoek naar fondsen. Ik stuurde ze £20 en leek zo een supporter te worden.
In februari maakten ze reclame voor een live uitzending van Doctor Kingma die zijn BalanceBelt demonstreerde. De rest is, bijna, geschiedenis. Ik heb het formulier https://balancebelt.net/en/do-the-test/ ingevuld en verzonden.
De volgende dag kreeg ik al een telefoontje van Erland met vragen over de balanstest, vragen over mijn mobiliteit en of ik naar Edinburgh kon reizen voor een gratis proefperiode van twee weken. Er volgde een vertraging toen Dill Hurwitz, de geïdentificeerde Schotse fysiotherapeut, me pas op 4 maart kon boeken.
Ik nam een bus naar Edinburgh, maar was een beetje in de war over waar ik uit moest stappen. Ik zei dat ik op zoek was naar de Balance Clinic, maar stapte te vroeg uit. Toen ik door de straat waggelde, kwam een dame die ook in de bus had gezeten en haalde me in. Ze zei dat ik er zorgwekkend wiebelig had uitgezien en zocht me op om me naar mijn bestemming te helpen. Wat een vriendelijke dame!
Dill verwelkomde me in haar kliniek waar ze me een grondige beoordeling gaf van mijn instabiliteit en het effect daarvan op mijn welzijn. Het bleek dat ik inderdaad een probleem had!
Het was tijd om de BalanceBelt uit te proberen. Het effect was onmiddellijk en wonderbaarlijk. Mijn glimlach na twee keer op en neer lopen in de studio zegt genoeg.
Dill nam me mee voor een wandeling buiten. We moesten de weg oversteken. Ik keek naar rechts, naar links en nog eens naar rechts, zonder de behoefte te voelen om de dichtstbijzijnde lantaarnpaal te grijpen. Ik nam de stoepranden in mijn pas. We maakten een wevende wandeling tussen de krokussen in de lentezon.
We namen afscheid en ik nam de bus naar huis, de trotse en blije drager van een BalanceBelt. Wat een transformatie!
Mijn man Malcolm vindt dat mijn thematune 'Good Vibrations' van de Beach Boys is!
De dag na ontvangst brachten we twee zonnige dagen door aan de westkust van Schotland, waar het terrein er zo uitziet - drassig, oneffen, rotsen en stenige stranden.
Ik leek opeens het vertrouwen te hebben om alles aan te pakken! Ik ben een erg tevreden nieuwe gebruiker.
”Mijn glimlach na twee keer op en neer lopen in de studio zegt genoeg.
