Ik ben Stephanie, officieel uit Nederland maar ik leef mijn droom in het zonnige Spanje.
In oktober 2021 was ik 31 jaar oud en leidde ik een vol, actief leven: ik runde mijn bedrijf, wandelde dagelijks buiten en genoot van eenvoudige dingen zoals winkelen of vrienden ontmoeten. Maar op een ochtend werd ik uit het niets wakker en voelde me "dronken". Mijn evenwicht was zoek. Mijn hoofd voelde vreemd aan. En dat gevoel ging maar niet weg.
Eerst dacht ik dat het wel over zou gaan. Maar in plaats daarvan werd het erger. Supermarkten werden overweldigend. Drukke straten maakten me angstig. Zelfs door een gang lopen kostte moeite. Ik voelde me voortdurend overprikkeld en uitgeput - mentaal, fysiek en emotioneel.
In de tweeënhalf jaar daarna ging ik van dokter naar dokter. Ze vertelden me allemaal hetzelfde: "Het is gewoon stress."
Ik wist dat het niet zo was.
Hoe ik mijn symptomen ook uitlegde - het stuiterende zicht, de zwaarte in mijn hoofd, de vermoeidheid - ze namen me niet serieus. Het was frustrerend. Eenzaam. En zeer ontkennend.
Pas in 2024, toen ik 34 jaar oud was, vond ik eindelijk een arts die luisterde. Na een aantal specifieke tests kreeg ik de diagnose Bilaterale vestibulaire hypofunctie (BVH) en oscillopsie. Eindelijk had ik een antwoord. En daarmee een mix van opluchting en verdriet. Opluchting dat ik het me niet verbeeldde. Verdriet dat ik zoveel tijd had verloren met mijn ontslag.
Ongeveer een jaar na de diagnose begon ik de BalanceBelt. En eerlijk? Het veranderde alles.
Nu, na drie maanden met de riem, is mijn leven verbeterd op manieren die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik kan lopen terwijl ik sms'jes verstuur. Ik kan lopen en praten terwijl ik naar de persoon naast me kijk. Ik kan een winkelcentrum of een supermarkt binnengaan zonder het gevoel te hebben dat de wereld uit de hand loopt. De riem lost niet alles op, maar geeft me wel een gevoel van stabiliteit Ik heb het in jaren niet gevoeld. Als ik het draag, voel ik normaal vooral als ik buiten ben.
Maar ik wil ook eerlijk zijn: BVH is nog steeds een groot gevecht. Leven met deze aandoening op mijn leeftijd is niet gemakkelijk. Ik word veel sneller moe dan vroeger. Ik merk nog steeds dat ik niet zoveel op een dag kan doen als vroeger. De oscillopsie-waar de wereld lijkt te stuiteren als ik loop- is er nog steeds. En ik heb nog steeds moeite om deze diagnose volledig te accepteren. Sommige dagen zijn echt moeilijk.
Maar de BalanceBelt gaf me een stukje van mijn leven terug. Het gaf me vertrouwen. Het gaf me toestemming om weer hoop te krijgen. En hoewel ik nog steeds aan het uitzoeken ben hoe ik moet leven met BVH en oscillopsie, heb ik nu tenminste het gevoel dat ik niet meer zo tegen mijn lichaam vecht.
"Deze riem hielp niet alleen mijn evenwicht. Het hielp me om me weer veilig te voelen in mijn lichaam."
Nu met de BalanceBelt sta ik te popelen om verder de wereld rond te reizen en te genieten van het leven met mijn honden!